حمله به ایران؛ تجاوز آشکار، تروریسم دولتی و جنایت جنگی

✍️ جابر غزالی – وکیل دادگستری

توانانیوز،در نیمه شب، بار دیگر رژیمی که بر پایه اشغال، دروغ و کشتار بنیان نهاده شده، با نقض آشکار اصول بنیادین حقوق بین‌الملل، حاکمیت ملی جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار داد. این حمله مسلحانه، نه تنها تهدیدی علیه امنیت ملی کشور ما، بلکه چالشی عمیق علیه نظم حقوقی جهانی است که بر پایه‌ی منع توسل به زور و احترام به تمامیت ارضی کشورها بنا شده است.

نقض فاحش منشور ملل متحد

مطابق ماده ۲ و بند ۴ منشور ملل متحد، کلیه اعضا موظفند از تهدید یا توسل به زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشور خودداری کنند. تجاوز هوایی اخیر، یک نمونه روشن از نقض این اصل بنیادین است. نه‌تنها هیچ مجوزی از شورای امنیت برای این عملیات صادر نشده، بلکه رژیم متجاوز حتی به اصول مقدماتی حقوق مخاصمات مسلحانه نیز پایبند نبوده است.

جنایت جنگی و تروریسم دولتی

براساس اساس‌نامه رم (اساس‌نامه دیوان کیفری بین‌المللی)، حمله عمدی به اهداف غیرنظامی یا نقض اصول تمایز، تناسب و ضرورت در درگیری‌های نظامی، جنایت جنگی محسوب می‌شود. به‌علاوه، زمانی که یک دولت به‌طور هدفمند و خارج از چارچوب مخاصمه مشروع، اقدام به ترور، ایجاد رعب و بی‌ثبات‌سازی در کشور دیگری می‌کند، این اقدام مصداق روشن تروریسم دولتی است که جامعه بین‌الملل باید در برابر آن موضعی قاطع اتخاذ کند.

سکوت نهادهای بین‌المللی؛ همدستی یا بی‌اعتباری؟

سازمان ملل، شورای حقوق بشر، دیوان بین‌المللی دادگستری و حتی دولت‌هایی که خود را مدعی ارزش‌های انسانی می‌دانند، در برابر این جنایت ساکت مانده‌اند. این سکوت، اگر نه از سر رضایت، دست‌کم از سر ترس و مصلحت‌سنجی سیاسی است و خود نقض غیرفعال اصول حقوق بشر به شمار می‌آید.
در جهانی که حتی مظلوم‌ترین ملت‌ها به‌خاطر دفاع مشروع سرزنش می‌شوند اما جلادان آزادانه می‌کشند و فریاد می‌زنند، آیا هنوز می‌توان از «عدالت بین‌المللی» سخن گفت؟

حق ذاتی دفاع مشروع

مطابق ماده ۵۱ منشور ملل متحد، جمهوری اسلامی ایران حق ذاتی دارد تا از خود دفاع مشروع کند. این حق شامل پاسخ متناسب، بازدارنده و مشروع به تجاوزات نظامی است. ایران نه متجاوز است، نه آغازگر خشونت؛ اما در برابر هرگونه نقض حاکمیت ملی‌اش، ایستادگی خواهد کرد.

نتیجه‌گیری: آزمونی برای وجدان جهان

حمله جنایتکارانه به خاک ایران، آزمونی است برای سازمان ملل، نهادهای حقوق بشری، وجدان‌های بیدار و حتی حقوقدانان مستقل سراسر دنیا. اکنون زمان آن است که حقوق بین‌الملل از قالب کتاب‌های دانشگاهی خارج شده و در میدان واقعیت به کار گرفته شود.
هر سکوتی در برابر این جنایت، مشارکت در آن است.

نویسنده: جابر غزالی

وکیل دادگستری