کوثر خدایاری__ از واژه‌های مبارکی است که نمی‌توان به راحتی از کنارش گذشت؛ زن!
زن، از جنس لطافت، حیا، مهربانی و وقار است. موجودی است قدرتمند که قلب خانه است؛ حال می‌خواهد دختر باشد، مادر باشد و یا همسر!
من فقط در یک صورت قبول می‌کنم که سرم را خم کنم آن هم زمانی است که سر بر شانه مادر بگذارم و سر تعظیم در برابرش فرو آورم.
زن، لطیف است اما آیا آنقدر که شایسته‌‌اش است با لطافت با او برخورد می‌شود؟ آیا در جامعه به گونه‌ای برخورد می‌شود که زنان با خیالی آسوده کار کنند، راه بروند و اصلاً ساده‌تر بگویم؛ زندگی کنند؟
ما زن‌ها همان نخی هستیم که نازک می‌شود اما نمی‌بُرد، ما محکم و استواریم همانگونه که در تاریخ نام زنانی همچون ماندانا و آتوسا و…یادآور غیرت زنان است.
این زن است که می‌سازد؛ از پسر جوان مردی را برای زندگی، از نوزاد فرزندی را برای طی کردن پله‌های ترقی و از خودش زنی را که هر روز پیرتر می‌شود!
ما در جامعه‌ای به سر می‌بریم که تبعیض جنسیتی وجود دارد، برتری مرد بر زن وجود دارد و هیچکس نمی‌تواند این را نادیده بگیرد اما باید خوب نگاه کرد که جنس زن شکست ناپذیر است، به جلو می‌رود حتی اگر صدها راه را برایش مسدود کنند.
این یاداشت بماند به احترام مقام زن در این پایگاه خبری!
۸”مارس روز بزرگداشت مقام زن در دنیا”
