روزنامه نگاری هنر نوشتن است

کوثر خدایاری__ همیشه از ما روزنامه‌نگاران سوال می‌پرسند دقیقاً کار شما چیست؟ در تحریریه‌ها چه کار می‌کنید؟ خبرنگارید؟ و از این دست سوال‌ها بسیار است که من تصمیم گرفتم در قالب یک جستار به برخی از این سوال‌ها پاسخ دهم باشد به عنوان شناسنامه کار ما روزنامه نگاران در این تحریریه؛ توانانیوز.

من به عنوان کسی که چهار سال روی صندلی‌های دانشگاه علامه درس روزنامه‌نگاری خوانده و کسی که حدوداً دو سالی است که این حرفه را پیش گرفته روزنامه‌نگاری را حق، صداقت و دغدغه معنا می‌کنم. روزنامه‌نگاری شغل نیست؛ هنر است، حرفه است. هنر دادخواهی! روزنامه‌نگار، وکیل نیست اما بیش از یک وکیل دغدغه دارد تا حق را بگوید.

ما روزنامه‌نگاران در تقلاییم تا حق را بگوییم، بنویسیم و جامعه را شفاف سازی کنیم .روزنامه‌نگاری، وظیفه است، وظیفه ما که وارد این عرصه شده‌ایم و تعهد داده‌ایم تا صداقت پیشه کنیم، از دردهای مردم بگوییم، به گونه‌ای بنویسیم که صاحب قلم باشیم تا با حرف‌هایمان بر اذهان عمومی تاثیر بگذاریم و مردم را از وقایع روز مطلع کنیم. گاهی خوش خبریم و گاهی هم با غم همراه می‌شویم و با غم گزارش‌ها را می‌نویسیم.

روزنامه‌نگار قدری فلسفه می‌خواند، قدری جامعه شناسی، ته قاشقی اقتصاد و بند انگشتی سیاست و مابقی همه هنرش است؛ او به راستی که با هنرش کلمات را کنار هم میچیند و با هنرش تا اعماق ذهن آدمی نفوذ می‌کند. ذهن روزنامه‌نگار سراسر دغدغه است؛ مسئله زنان، مسکن، محیط زیست، آموزش و بهداشت و… اگر قلم را از روزنامه‌نگار بگیری بازهم می‌نویسد چون ذهن دغدغه‌مند او را نمی‌توان از او گرفت. ذهن خلاق، روحیه مقاوم، هنر نوشتن و صداقت و صداقت و صداقت اصالت روزنامه‌نگاری است.

این بود کلیت ذهن من درباره حرفه‌ام که امروز افتخارم است.