اجتماعیفرهنگی و هنری

زخم عمیق ‌زباله بر دل جنگل‌های هیرکانی

در دل جنگل‌های سرسبز بابلکنار، جایی که روزگاری نسیم صبحگاهی بوی خاک خیس و درختان بلوط را به مشام می‌رساند، اکنون بوی تعفن زباله‌ها جای آن را گرفته است.

به گزارش توانا نیوز، به نقل از  خبرگزاری تسنیم از بابل، در قلب سرزمین سرسبز مازندران، جایی در ارتفاعات جنوبی شهرستان بابل، روستایی به‌نام انجیلسی آرمیده است؛ روستایی با طبیعتی خیره‌کننده، پوشیده از جنگل‌های انبوه، چشمه‌سارهای زلال، و هوایی که تا همین چند دهه پیش، آمیخته با بوی خاک خیس و صدای زنگوله دام‌ها بود. انجیلسی نه‌تنها محل زندگی مردمانی سخت‌کوش و مهمان‌نواز بود، بلکه تجلی‌گاهی از همزیستی انسان با طبیعت به‌شمار می‌رفت؛ مأمنی آرام برای زندگی سنتی، سالم و بی‌حاشیه.

اما این بهشت کوچک، از حدود 27 سال پیش گرفتار زخمی شد که هر روز عمیق‌تر شد، زخم زباله. در تصمیمی غیرکارشناسی و بی‌توجه به ظرفیت‌های طبیعی و زیست‌محیطی منطقه، سایت دپوی زباله شهرستان بابل به دل این روستای بکر سپرده شد؛ سایتی که نه‌تنها به‌لحاظ جانمایی اشتباه بود، بلکه با بی‌توجهی به استانداردهای محیط‌زیستی، خیلی زود به منشأ بحران بدل شد.

انباشت بی‌رویه زباله‌های شهری، روان شدن شیرابه‌ها در دل جنگل، و بوی تعفنی که به‌تدریج جایگزین عطر سبزه‌زار شد، آرامش دیرین انجیلسی را ربود، دیگر نه از صدای آب چشمه خبری بود، نه از آرامش مردم و نه از سلامتی خاک و دام، آنچه باقی ماند، روستایی بود گرفتار انبوه زباله‌ها و انکار سال‌ها مطالبه‌گری بی‌پاسخ.

اکنون پس از نزدیک به سه دهه، آن زخم قدیمی نه‌تنها التیام نیافته، بلکه آثار آن دامنگیر کل شهرستان شده است؛ و انجیلسی، نماد یک تصمیم اشتباه در مواجهه با مسئله زباله، به قصه‌ای پرغصه در دل طبیعت بابل تبدیل شده است.

27 سال انتظار برای اجرای عدالت

اهالی انجیلسی سال‌ها با پسماندهای شهری، شیرابه‌های سمی، آلودگی‌های گسترده و بوی تعفن مداوم دست‌وپنجه نرم کردند؛ اما صدای اعتراض‌شان یا شنیده نمی‌شد یا راه به جایی نمی‌برد، تا اینکه سرانجام در سال 1402، پس از سال‌ها پیگیری بی‌وقفه، موفق شدند از طریق دستگاه قضایی، حکم قطعی انتقال محل دپوی زباله را دریافت کنند.

در پی این حکم، شورای حفظ حقوق بیت‌المال شهرستان بابل که با حضور رئیس‌کل وقت دادگستری مازندران تشکیل جلسه داده بود، ضرب‌الاجلی تا 15 اسفند 1402 برای اجرای این تصمیم تعیین کرد؛ ضرب‌الاجلی که متأسفانه در عمل اجرایی نشد و بار دیگر امید اهالی به یأس بدل شد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا